Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

that lasts

  • 1 perennis

    pĕrennis (‡ pĕremnis, Inscr. Ann. p. Chr. 341 ap. Guattani Monum. Inedit. 1, 5, p. 39), e ( abl. sing. perenne, Ov. H. 8, 64; id. F. 3, 654), adj. [per-annus], that lasts or continues the year through (post-Aug.):

    aves perennes,

    that remain with us all the year round, Plin. 10, 25, 36, § 73.—
    II.
    Transf., everlasting, never failing, unceasing, perpetual, perennial (class.; cf.:

    jugis, perpetuus): aquae,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107; cf. Liv. 1, 21, 3:

    fons,

    Caes. B. G. 8, 43:

    amnis,

    Liv. 4, 30:

    rivi,

    Plin. Ep. 5, 6, 11:

    cursus stellarum,

    Cic. N. D. 2, 21, 56:

    vinum,

    i. e. that bears keeping, Col. 3, 2, 10:

    adamas,

    Ov. M. 15, 813:

    monumenta,

    id. F. 2, 265; of a person:

    super Astra ferar,

    id. M. 15, 875.— Comp.:

    exegi monumentum aere perennius,

    more lasting, more enduring, Hor. C. 3, 30, 1.—
    B.
    Trop., unfailing, uninterrupted, continual, perpetual, etc.:

    lucrum,

    Plaut. Am. p. 16:

    perennis et contestata majorum virtus,

    Cic. Fl. 11, 25:

    continuata motio et perennis,

    id. Tusc. 1, 10, 22:

    loquacitas,

    id. de Or. 3, 48, 185:

    animus in rem publicam,

    id. Prov. Cons. 9, 23.—Hence, adv., in two forms, pĕrenne (post-Aug.) and pĕrennĭter (post-class.).
    A. 1.
    Lit., all the year through, Col. 12, 18, 2.—
    2.
    Transf., constantly, perpetually (postclass.):

    abies perenne durabilis,

    Pall. 12, 15, 1:

    perenne vivax,

    Paul. Nol. Carm. 11, 68.—
    B.
    pĕrennĭter, constantly, continually, always, perpetually:

    arbor frondens perenniter,

    Aug. Doctr. Christ. 2, 16:

    perenniter servare amicitias,

    Sid. Ep. 7, 9; Cod. Th. 7, 20, 2; Sol. 65.

    Lewis & Short latin dictionary > perennis

  • 2 perenniter

    pĕrennis (‡ pĕremnis, Inscr. Ann. p. Chr. 341 ap. Guattani Monum. Inedit. 1, 5, p. 39), e ( abl. sing. perenne, Ov. H. 8, 64; id. F. 3, 654), adj. [per-annus], that lasts or continues the year through (post-Aug.):

    aves perennes,

    that remain with us all the year round, Plin. 10, 25, 36, § 73.—
    II.
    Transf., everlasting, never failing, unceasing, perpetual, perennial (class.; cf.:

    jugis, perpetuus): aquae,

    Cic. Verr. 2, 4, 48, § 107; cf. Liv. 1, 21, 3:

    fons,

    Caes. B. G. 8, 43:

    amnis,

    Liv. 4, 30:

    rivi,

    Plin. Ep. 5, 6, 11:

    cursus stellarum,

    Cic. N. D. 2, 21, 56:

    vinum,

    i. e. that bears keeping, Col. 3, 2, 10:

    adamas,

    Ov. M. 15, 813:

    monumenta,

    id. F. 2, 265; of a person:

    super Astra ferar,

    id. M. 15, 875.— Comp.:

    exegi monumentum aere perennius,

    more lasting, more enduring, Hor. C. 3, 30, 1.—
    B.
    Trop., unfailing, uninterrupted, continual, perpetual, etc.:

    lucrum,

    Plaut. Am. p. 16:

    perennis et contestata majorum virtus,

    Cic. Fl. 11, 25:

    continuata motio et perennis,

    id. Tusc. 1, 10, 22:

    loquacitas,

    id. de Or. 3, 48, 185:

    animus in rem publicam,

    id. Prov. Cons. 9, 23.—Hence, adv., in two forms, pĕrenne (post-Aug.) and pĕrennĭter (post-class.).
    A. 1.
    Lit., all the year through, Col. 12, 18, 2.—
    2.
    Transf., constantly, perpetually (postclass.):

    abies perenne durabilis,

    Pall. 12, 15, 1:

    perenne vivax,

    Paul. Nol. Carm. 11, 68.—
    B.
    pĕrennĭter, constantly, continually, always, perpetually:

    arbor frondens perenniter,

    Aug. Doctr. Christ. 2, 16:

    perenniter servare amicitias,

    Sid. Ep. 7, 9; Cod. Th. 7, 20, 2; Sol. 65.

    Lewis & Short latin dictionary > perenniter

  • 3 Pertinax

    per-tĭnax, ācis, adj. [tenax], that holds fast, that clings firmly, very tenacious.
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    digitus male pertinax,

    Hor. C. 1, 9, 24:

    ales unguibus pertinax,

    App. Flor. p. 366: tenaxne pater ejus est? Ph. Pater immo edepol pertinax, exceedingly avaricious, Plaut. Capt. 2, 2, 39.—
    B.
    Transf., that lasts long, very durable:

    spiritus,

    Plin. 10, 29, 43, § 81:

    siligo in Allobrogum agro pertinax,

    id. 18, 8, 20, § 85.—
    II.
    Trop., firm, constant, steadfast, persevering, unyielding; in a bad sense, obstinate, pertinacious, stubborn (cf. pervicax); constr. absol., with in and abl.; also (rare and not ante-Aug.) with in and acc., adversus and acc., ad and acc.; also (post-Aug.) with gen., Att. ap. Non. 433, 6 sq.:

    concertationes in disputando pertinaces,

    Cic. Fin. 1, 8, 27 sq.:

    pertinacissimus fueris, si, etc.,

    id. ib. 2, 33, 107:

    valde pertinax,

    id. ib. 2, 3, 9:

    pertinax fama,

    Plin. 24, 17, 101, § 159:

    studium, Quint. Inst. prooem.: certamen,

    Liv. 2, 40:

    stare pertinaci statu,

    Gell. 2, 1, 2:

    octoginta milia fortissimae pertinacissimaeque in retinendis armis juventutis,

    Vell. 2, 27, 1:

    pertinax virtus,

    Liv. 25, 14:

    pertinax adversus temerarios impetus,

    id. 28, 22, 14:

    pertinacior in repugnando,

    id. 29, 33:

    pertinax ad obtinendam injuriam,

    id. 29, 1, 17:

    in quod coepit pertinax et intenta,

    Sen. Ira, 1, 1, 2.—
    (β).
    Poet., with inf.:

    fortuna... Ludum insolentem ludere pertinax,

    Hor. C. 3, 29, 51.—
    (γ).
    With gen.:

    justitiae,

    App. Mag. p. 338, 34:

    irae,

    Val. Max. 6, 3, 3.—Hence, adv.: pertĭnācĭter.
    A.
    Very fast or firmly, very tenaciously, persistently:

    haec ipsa magis pertinaciter haerent, quo deteriora sunt,

    Quint. 1, 1, 5; Suet. Tib. 74:

    pertinacius resistere,

    Plin. 16, 43, 83, § 227:

    pertinacissime retinere,

    id. 33, 6, 32, § 100. —
    B.
    Constantly, firmly, steadily, perseveringly; obstinately, stubbornly, pertinaciously:

    pertinaciter liberalibus studiis deditus,

    Suet. Claud. 40 fin.:

    pertinaciter in aliquā re manere,

    Varr. R. R. 1, 20: pertinaciter offensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:

    contendere,

    Suet. Caes. 1:

    studere,

    Sen. Ep. 5, 1.— Comp.:

    pertinacius insequi,

    Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.:

    pertinacissime pabulo abstinere,

    Suet. Caes. 81 med.; id. Ner. 56.—
    III.
    Pertĭnax, ācis, m., surname of the emperor P. Helvius, who succeeded Commodus on the throne, Capitol. Pert. 1; Aur. Vict. Epit. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > Pertinax

  • 4 pertinax

    per-tĭnax, ācis, adj. [tenax], that holds fast, that clings firmly, very tenacious.
    I.
    Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):

    digitus male pertinax,

    Hor. C. 1, 9, 24:

    ales unguibus pertinax,

    App. Flor. p. 366: tenaxne pater ejus est? Ph. Pater immo edepol pertinax, exceedingly avaricious, Plaut. Capt. 2, 2, 39.—
    B.
    Transf., that lasts long, very durable:

    spiritus,

    Plin. 10, 29, 43, § 81:

    siligo in Allobrogum agro pertinax,

    id. 18, 8, 20, § 85.—
    II.
    Trop., firm, constant, steadfast, persevering, unyielding; in a bad sense, obstinate, pertinacious, stubborn (cf. pervicax); constr. absol., with in and abl.; also (rare and not ante-Aug.) with in and acc., adversus and acc., ad and acc.; also (post-Aug.) with gen., Att. ap. Non. 433, 6 sq.:

    concertationes in disputando pertinaces,

    Cic. Fin. 1, 8, 27 sq.:

    pertinacissimus fueris, si, etc.,

    id. ib. 2, 33, 107:

    valde pertinax,

    id. ib. 2, 3, 9:

    pertinax fama,

    Plin. 24, 17, 101, § 159:

    studium, Quint. Inst. prooem.: certamen,

    Liv. 2, 40:

    stare pertinaci statu,

    Gell. 2, 1, 2:

    octoginta milia fortissimae pertinacissimaeque in retinendis armis juventutis,

    Vell. 2, 27, 1:

    pertinax virtus,

    Liv. 25, 14:

    pertinax adversus temerarios impetus,

    id. 28, 22, 14:

    pertinacior in repugnando,

    id. 29, 33:

    pertinax ad obtinendam injuriam,

    id. 29, 1, 17:

    in quod coepit pertinax et intenta,

    Sen. Ira, 1, 1, 2.—
    (β).
    Poet., with inf.:

    fortuna... Ludum insolentem ludere pertinax,

    Hor. C. 3, 29, 51.—
    (γ).
    With gen.:

    justitiae,

    App. Mag. p. 338, 34:

    irae,

    Val. Max. 6, 3, 3.—Hence, adv.: pertĭnācĭter.
    A.
    Very fast or firmly, very tenaciously, persistently:

    haec ipsa magis pertinaciter haerent, quo deteriora sunt,

    Quint. 1, 1, 5; Suet. Tib. 74:

    pertinacius resistere,

    Plin. 16, 43, 83, § 227:

    pertinacissime retinere,

    id. 33, 6, 32, § 100. —
    B.
    Constantly, firmly, steadily, perseveringly; obstinately, stubbornly, pertinaciously:

    pertinaciter liberalibus studiis deditus,

    Suet. Claud. 40 fin.:

    pertinaciter in aliquā re manere,

    Varr. R. R. 1, 20: pertinaciter offensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:

    contendere,

    Suet. Caes. 1:

    studere,

    Sen. Ep. 5, 1.— Comp.:

    pertinacius insequi,

    Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.:

    pertinacissime pabulo abstinere,

    Suet. Caes. 81 med.; id. Ner. 56.—
    III.
    Pertĭnax, ācis, m., surname of the emperor P. Helvius, who succeeded Commodus on the throne, Capitol. Pert. 1; Aur. Vict. Epit. 18.

    Lewis & Short latin dictionary > pertinax

  • 5 annua

    annŭus, a, um, adj. [annus].
    I.
    That lasts a year or continues through a year, of a year's duration:

    penus,

    Plaut. Ps. 1, 2, 45:

    tempus,

    Cic. Att. 6, 5:

    provincia,

    id. Fam. 15, 14 fin.:

    magistratus,

    Caes. B. G. 1, 16:

    reges,

    Nep. Hann. 7, 4:

    imperium,

    Tac. H. 3, 46 al.:

    spatium,

    Hor. C. 4, 5, 11:

    cultura,

    id. ib. 3, 24, 14:

    annui victus,

    Plin. 7, 46, 47, § 151 et saep.—
    II. A.
    Adj.: annuo in cursu, Att. ap. Non. p. 20, 28:

    tempora,

    Lucr. 5, 618:

    commutationes,

    changes of the seasons, Cic. Inv. 1, 34:

    labor (agricolarum),

    id. Verr. 2, 3, 48:

    plenitudo annuae messis,

    Vulg. Jer. 5, 24:

    deponit flavas annua terra comas,

    Tib. 2, 1, 48:

    annua magnae Sacra refer Cereri,

    Verg. G. 1, 338:

    annuos reditus non dabunt,

    Vulg. 1 Esdr. 4, 13:

    annuā vice,

    annually, Plin. 28, 8, 27, § 92:

    annuis vicibus,

    id. 10, 20, 22, § 44 al. —Hence,
    B.
    Subst.: annŭum, i, and more freq. in the plur.: annŭa, ōrum, n., an annuity, annual stipend, pension:

    publici servi annua accipiunt,

    Plin. Ep. 10, 40; Suet. Vesp. 18; id. Tib. 50; id. Gram. 3, 23:

    si cui annuum relictum fuerit,

    Dig. 33, 1, 14; 33, 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > annua

  • 6 annuum

    annŭus, a, um, adj. [annus].
    I.
    That lasts a year or continues through a year, of a year's duration:

    penus,

    Plaut. Ps. 1, 2, 45:

    tempus,

    Cic. Att. 6, 5:

    provincia,

    id. Fam. 15, 14 fin.:

    magistratus,

    Caes. B. G. 1, 16:

    reges,

    Nep. Hann. 7, 4:

    imperium,

    Tac. H. 3, 46 al.:

    spatium,

    Hor. C. 4, 5, 11:

    cultura,

    id. ib. 3, 24, 14:

    annui victus,

    Plin. 7, 46, 47, § 151 et saep.—
    II. A.
    Adj.: annuo in cursu, Att. ap. Non. p. 20, 28:

    tempora,

    Lucr. 5, 618:

    commutationes,

    changes of the seasons, Cic. Inv. 1, 34:

    labor (agricolarum),

    id. Verr. 2, 3, 48:

    plenitudo annuae messis,

    Vulg. Jer. 5, 24:

    deponit flavas annua terra comas,

    Tib. 2, 1, 48:

    annua magnae Sacra refer Cereri,

    Verg. G. 1, 338:

    annuos reditus non dabunt,

    Vulg. 1 Esdr. 4, 13:

    annuā vice,

    annually, Plin. 28, 8, 27, § 92:

    annuis vicibus,

    id. 10, 20, 22, § 44 al. —Hence,
    B.
    Subst.: annŭum, i, and more freq. in the plur.: annŭa, ōrum, n., an annuity, annual stipend, pension:

    publici servi annua accipiunt,

    Plin. Ep. 10, 40; Suet. Vesp. 18; id. Tib. 50; id. Gram. 3, 23:

    si cui annuum relictum fuerit,

    Dig. 33, 1, 14; 33, 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > annuum

  • 7 annuus

    annŭus, a, um, adj. [annus].
    I.
    That lasts a year or continues through a year, of a year's duration:

    penus,

    Plaut. Ps. 1, 2, 45:

    tempus,

    Cic. Att. 6, 5:

    provincia,

    id. Fam. 15, 14 fin.:

    magistratus,

    Caes. B. G. 1, 16:

    reges,

    Nep. Hann. 7, 4:

    imperium,

    Tac. H. 3, 46 al.:

    spatium,

    Hor. C. 4, 5, 11:

    cultura,

    id. ib. 3, 24, 14:

    annui victus,

    Plin. 7, 46, 47, § 151 et saep.—
    II. A.
    Adj.: annuo in cursu, Att. ap. Non. p. 20, 28:

    tempora,

    Lucr. 5, 618:

    commutationes,

    changes of the seasons, Cic. Inv. 1, 34:

    labor (agricolarum),

    id. Verr. 2, 3, 48:

    plenitudo annuae messis,

    Vulg. Jer. 5, 24:

    deponit flavas annua terra comas,

    Tib. 2, 1, 48:

    annua magnae Sacra refer Cereri,

    Verg. G. 1, 338:

    annuos reditus non dabunt,

    Vulg. 1 Esdr. 4, 13:

    annuā vice,

    annually, Plin. 28, 8, 27, § 92:

    annuis vicibus,

    id. 10, 20, 22, § 44 al. —Hence,
    B.
    Subst.: annŭum, i, and more freq. in the plur.: annŭa, ōrum, n., an annuity, annual stipend, pension:

    publici servi annua accipiunt,

    Plin. Ep. 10, 40; Suet. Vesp. 18; id. Tib. 50; id. Gram. 3, 23:

    si cui annuum relictum fuerit,

    Dig. 33, 1, 14; 33, 1, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > annuus

  • 8 menstruus

    menstrŭus, a, um, adj. [mensis].
    1.
    Of or belonging to a month, that happens every month, monthly.
    A.
    In gen. (class.):

    ferias menstruas edicere,

    Varr. L. L. 6, § 13 Müll.:

    usura,

    Cic. Att. 6, 1, 3:

    ventorum ratio,

    Plin. 2, 47, 48, § 128.—
    2.
    Subst.
    (α).
    menstrŭa, ōrum, n., the monthly sacri fices: ad menstrua solvenda montem ascendunt, Sall. Fragm. ap. Non. 492, 32. —
    (β).
    menstrŭum, i, n.:

    menstruum meum Calend Septembr finitur,

    a monthly term of office, monthly service, Plin. Ep. 10, 24, 3.—
    B.
    In partic., of or belonging to monthly purgations, to menstruation, menstruous:

    menstruae purgationes,

    Plin. 32, 10, 46, § 132:

    cursus,

    id. 11, 39, 94, § 230:

    sanguis,

    Vulg. Lev. 15, 25. —As subst.: menstrŭa, ōrum, n., monthly purgations, menses, catamenia, Cels. 6, 6, 38:

    ciere,

    Plin. 22, 21, 30, § 65:

    sedare,

    id. 20, 14, 54, § 154.—In sing., Plin. 28, 7, 23, § 78.—Of female animals:

    canis,

    menstruous, Plin. 29, 5, 32, § 98.—
    II.
    That lasts a month, for the space of a month, monthly: vita menstrua. Cic. Fin. 4, 12, 30:

    spatium,

    id. N. D. 1, 31, 87: menstrua cibaria. Cic. Verr. 2, 3, 30, § 72.—As subst.: men-strŭum, i, n., a month's provisions, Liv. 44, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > menstruus

  • 9 novendialis

    nŏvendĭālis, e, adj. [novem-dies], nine-day, of nine days.
    I.
    That lasts nine days, a nine-days' festival, which was solemnized on the occasion of a prodigy announcing misfortune (esp. a shower of stones):

    novendiale sacrum,

    Liv. 1, 31; 21, 62; 23, 31; 25, 7; 26, 23;

    27, 37 et saep.: sacrificium,

    id. 38, 36, 4:

    novendiales feriae,

    Cic. Q. Fr. 3, 5, 1; cf.: novendiales feriae a numero dierum sunt dictae, Paul. ex Fest. p. 176 Müll.—
    II.
    That takes place on the ninth day; of offerings and feasts for the dead, which were celebrated on the ninth day after the funeral: novendiale dicitur sacrificium quod mortuo fit nonā die quā sepultus est, Porphyr. ad Hor. Epod. 17, 49; cf.: novendialia, ennata epi nekrou agomena, Gloss. Philox.; cf. also Serv. Verg. A. 5, 64.—These solemnities were also called, subst., nŏvendĭal, is, n.:

    nescio utrum inveniatur, alicui sanctorum in Scripturis celebratum esse luctum novem dies, quod apud Latinos novendial appellant,

    Aug. Quaest. in Heptat. 1 Quaest. 172:

    novendialis cena,

    the funeral banquet held on the ninth day, Tac. A. 6, 5:

    Novendiales pulveres ( = recentes),

    Hor. Epod. 17, 48; v. Orell. ad h. 1.—Prov.: exstincto populo etiam novendialis tarde venit, said of one who brings assistance when too late, Ps.-Quint. Decl. 12, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > novendialis

  • 10 bilūstris

        bilūstris e, adj.    [bi-+lustrum], that lasts ten years: bellum, O.
    * * *
    bilustris, bilustre ADJ
    lasting two lustres, lasting 10 years

    Latin-English dictionary > bilūstris

  • 11 novendiālis

        novendiālis e, adj.    [novem+dies], of nine days, that lasts nine days, a nine-days' festival (after a prodigy of ill omen): sacrum, L.: feriae. — Of nine days (of a festival for the dead, held on the ninth day after a funeral): cena, Ta.: pulveres, i. e. not yet cold, H.
    * * *
    novendialis, novendiale ADJ
    lasting nine days; held on the ninth day after a person's death

    Latin-English dictionary > novendiālis

  • 12 bilustris

    bĭlustris, e, adj. [bis - lustrum], that lasts two lustra, i. e. ten years, of ten years ' duration (very rare):

    bellum,

    Ov. Am. 2, 12, 9; so Sid. Carm. 23, 299.

    Lewis & Short latin dictionary > bilustris

  • 13 pannychius

    pannychĭus, a, um, adj., = pannuchios, that lasts all night: negotium, Marc. Aur. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 3, 5 Mai.

    Lewis & Short latin dictionary > pannychius

  • 14 perdiuturnus

    per-dĭŭturnus, a, um, adj., that lasts a very long time, very lingering or protracted (rare but class.), Cic. N. D. 2, 33, 85 (but Cic. Sest. 27, 58 Halm and B. and K. read diuturnum).

    Lewis & Short latin dictionary > perdiuturnus

  • 15 pernox

    per-nox, noctis, adj., continuing through the night, that lasts all night (not ante-Aug.):

    (bos) jacet pernox instrato cubili,

    Verg. G. 3, 230:

    luna pernox erat,

    was up all night, was at her full, Liv. 5, 28, 10; 21, 49, 9; 32, 11, 9; cf.:

    addit et exceptas lunā pernocte pruinas,

    by the light of the full moon, Ov. M. 7, 268; and:

    luna alias pernox, alias sera, etc.,

    Plin. 2, 9, 6, § 42:

    stare pertinaci statu perdius atque pernox,

    Gell. 2, 1, 2:

    luditur alea pernox,

    Juv. 8, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > pernox

См. также в других словарях:

  • The Day Lasts More Than a Hundred Years — Infobox Book | name = The Day Lasts More Than a Hundred Years title orig = И дольше века длится день translator = F. J. French author = Chinghiz Aitmatov cover artist = country = Soviet Union language = Russian series = genre = Science fiction… …   Wikipedia

  • Nothing Lasts Forever (1979 novel) — Nothing Lasts Forever   …   Wikipedia

  • Nothing Lasts Forever (film) — Nothing Lasts Forever Directed by Tom Schiller Produced by Lorne Michaels Written by Tom Schiller Starring Zach G …   Wikipedia

  • Nothing Lasts...But Nothing Is Lost — Infobox Album | Name = Nothing Lasts... But Nothing Is Lost Type = Album Artist = Shpongle Released = June 16 2005 Recorded = Genre = Psybient, IDM Length = 67:30 Label = Twisted Records Producer = Simon Posford and Raja Ram Reviews = *… …   Wikipedia

  • Nothing Lasts Forever (The Living End song) — Nothing Lasts Forever Single by The Living End from the album State of Emergency Released 19 Au …   Wikipedia

  • Nothing Lasts Forever (song) — Infobox Single Name = Nothing Lasts Forever Artist = The Living End from Album = State of Emergency Released = August 19, 2006 Format = Single Recorded = 2005 Genre = Rock Length = 4:54 Label = EMI Producer = Nick Launay Chart position = * #39… …   Wikipedia

  • All That Fall — is a one act radio play by Samuel Beckett produced following a request [It has been reported that Beckett wrote this play following a commission from the BBC. This is not correct. Hugh Kenner advises that Beckett had written only some of his… …   Wikipedia

  • The Family That Walks On All Fours — is a BBC2 documentary that explored the science and the story of five individuals in the Ulas family in Turkey that walk with a previously unreported quadruped gait [http://news.bbc.co.uk/2/hi/science/nature/4782492.stm] . The documentary was… …   Wikipedia

  • Now That's What I Call Music! 23 (South African series) — This article describes an album in the South African Now! series. It should not be confused with similarly or identically titled albums belonging to different Now! series. For more information, see List of Now That s What I Call Music! albums.… …   Wikipedia

  • The Tie That Binds — Kent Haruf s [pronounced to rhyme with sheriff ] novel The Tie That Binds (1984), is the fictitious story of 80 year old Edith Goodnough of Holt County, Colorado, as told to an unnamed inquirer on a Sunday afternoon in the spring of 1977 by her… …   Wikipedia

  • Secondary education — is the stage of education following primary education. Secondary education includes the final stage of compulsory education and in many countries it is entirely compulsory. The next stage of education is usually college or university. Secondary… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»